Meester Stefan blogt: de natuur heeft je iets te vertellen

De lessen en activiteiten binnen het Praktijkonderwijs, zijn -als het goed is- allemaal gericht op hetzelfde doel: de leerlingen zo goed mogelijk voorbereiden op een leven na school, elke leerling voldoende bagage meegeven, zodat hij of zij zich kan redden op het gebied van werken, wonen, vrijetijdsbesteding en burgerschap.

Een activiteit bij ons op de Schakel die mij zelf bijzonder aanspreekt, is het bedrijvenbezoek. Intensief, maar erg leuk om met de leerlingen te doen. Je fietst (met een halve klas) naar een bedrijf, waar de leerlingen een unieke kans krijgen om een kijkje in de (soms letterlijke) keuken te krijgen. Denk aan een bioscoop, een horecagelegenheid, een werkplaats, maar ook aan het duingebied. Dat laatste is immers het domein van de boswachter en die heeft een verrassend breed takenpakket. De leerlingen staan daar vaak versteld van.

Het bezoek aan onze eigen Kennemerduinen van een jaar geleden, staat mij nog helder voor de geest. De fietstocht was al een avontuur op zich. Je moet weten dat niet iedere leerling over dezelfde fietscapaciteiten beschikt en dat kan nog wel eens voor problemen zorgen. Zo had Mo voor zichzelf besloten dat hij de tocht net zo goed op de stoep kon volbrengen, waarom zou je ook gebruik maken van het fietspad? Lisa vond het tempo te hoog en liet zich steeds verder terugzakken. Ze was moe. Tenminste, dat had ze zichzelf aangepraat. Dave werd ingehaald door een andere fietser en schrok zo dat hij bijna van zijn fiets viel. Te weinig ervaring op de weg.

Eenmaal aangekomen, werden we ontvangen door boswachter Walter. Aan hem de taak om de leerlingen te enthousiasmeren voor dit toch wel bijzondere bedrijvenbezoek. En het lukte hem! Aanvankelijk had hij enigszins vermoeide en verveelde leerlingen voor zijn neus, maar alleen al de (soms enorme) opgezette dieren in het bezoekerscentrum deden wonderen.

‘Lopen deze dieren echt hier in de duinen rond?’

Nadat Walter ze meenam voor een wandeling, wat vertelde over zijn werk en de leerlingen kleine zoek- en kijkopdrachten had gegeven, waren ze om. Aan het einde liet hij ons zelfs een minuut stilstaan met de opdracht om alleen maar te luisteren. Welke geluiden hoor je? Warempel bleven ze stil en werden er voorbeelden genoemd. Vogelgeluiden, de wind door de bomen, geritsel. Dit hadden ze echt nog nooit gedaan.

Ik pleit voor een klaslokaal in de duinen. Iedere dag beginnen met een wandeling onder leiding van boswachter Walter. Daarna pas de andere lessen. De dag sluiten we buiten af met een minuut stil zijn en luisteren. Leren van de natuur.

De natuur heeft je echt iets te vertellen.

Meester Stefan
Instagram: @meesterstefan_hrlm

Deze blog is verschenen in PrimaOnderwijs nr.4 Natuur & Techniek.