Mario van Wetten is docent Dienstverlening & Producten op het Merletcollege in Mill. Hij maakt leerlingen graag eigenaar van hun eigen project of product. Zo maak je onderwijs leuk, voor leerlingen en zeker ook voor docenten. In deze blog vertelt hij over het project 'Foodtruck'.
Je komt de klas in en start de computer op. Dit zijn de dagelijkse rituelen op mijn school, het Merletcollege in Mill. De methode wordt opgestart en ik kijk aan welk onderdeel we gaan beginnen. Foodtruck zie ik, een onderdeel van Dienstverlening en Producten. Mijn brein maakt overuren en al snel kom ik tot de conclusie dat het super vet zou zijn als we er ook echt één hebben. De leerlingen komen het lokaal binnen en ik vertel mijn idee. Meteen wordt erop geantwoord met: ‘Vet!’, ‘Wow!’, ‘Super!’, ‘Kei gaaf!’. Daarna vragen ze: ‘Gaan wij die dan ook echt maken?’ De leerlingen brengen me op een idee. Waarom kopen? Het is zou fantastisch zijn om er een te bouwen.
We gaan aan de slag met de leerlingen. We zoeken op waar een foodtruck aan moet voldoen, wat erin komt en hoe die eruit moet zien. Al snel komen we tot de conclusie dat hij niet te groot moet zijn. Maar een kleiner formaat zodat het project ook echt gemaakt kan worden. We komen op een website waar ze een Piaggio Ape 50 te koop hebben. De leerlingen bellen meteen en vertellen in geuren en kleuren we van plan zijn. De eigenaar zegt dat hij wel iets voor ons kan betekenen. We mogen de Piaggio Ape kopen tegen inkoopprijs.
We krijgen wat foto’s toegestuurd en de leerlingen zien al meteen wat we gaan doen. Ze zijn super enthousiast. Ik wil dat ze eigenaar worden van het project. Belangrijk is dat ze zelf aan de slag gaan met het maken van de truck en van de verkoop van de producten ervan.
Na een aantal weken brainstormen en gekeken te hebben naar wat er aan de Piaggio Ape gedaan moet worden, hebben de leerlingen een to do-lijst gemaakt. Een bak erop lassen, opspuiten, kleding regelen, apparatuur erin, etc. We schuren de truck alvast omdat er nog veel moet gebeuren.
We gaan aan de slag. We bellen en mailen naar lokale bedrijven en vragen of ze iets kunnen betekenen voor ons project. Verrassend genoeg zeggen bijna alle bedrijven ‘ja’ op onze vragen. Doordat we de bedrijven vertellen dat hun logo op de foodtruck komt, zijn ze nog enthousiaster. We hebben iemand gevonden die de bak kan lassen. Ook het aluminium kan gesponsord worden. Zo is ook de bak op de truck een feit.
Tijdens een gesprek met de leerlingen, die een hele week ‘stage’ lopen bij het bedrijf, vertellen ze hun ideeën. De apparatuur, het opspuiten en alle andere dingen. De eigenaar vertelt ons dat hij wel iemand weet die de truck wil opspuiten. De afspraak volgt snel en voordat we het weten is de truck weer in Mill, gespoten en wel.
Voor het vak D&P moeten leerlingen ook gesprekken voeren. Diverse meiden in een groepje bellen een koffiespecialist in het dorp. Deze is enthousiast en nodigt de leerlingen uit. Wat kan hij betekenen voor ze? Wat willen ze? De dames zijn zenuwachtig als ze binnenstappen bij het bedrijf. De bedrijfshond heet ze welkom en het ijs is gebroken. De leerlingen vertellen wat de bedoeling is en waar ze naar opzoek zijn.
De eigenaar vindt het een super plan. Echt geweldig. Hij wil het project steunen door een groot koffiezetapparaat te sponsoren, inclusief koffie, lepeltjes, theezakjes, bekertjes, melk- en suikerzakjes.
Na dit overleg weten de leerlingen wat ze willen: een nieuwe zitting, bedrijfskleding, waterkoker, panini-ijzer en er schiet ze elke keer weer iets nieuws te binnen. Wat er ook te doen is, wat ze ook moeten hebben, overal wordt een plan van aanpak bij gemaakt. Zo worden de maten opgenomen en wordt een gesprek eerst geoefend. Alle onderdelen van de methode komen aan bod. Inkoop- en verkoopprijzen worden gemaakt. Ze zijn zich er niet van bewust dat ze aan het leren zijn. Heerlijk als docent om dit te zien. Ik denk dat ik meer van dit soort projecten moet verzinnen…
Meer lezen van Mario van Wetten? Eerder schreef hij voor PrimaOnderwijs.nl de blog 'Het onderwijs, elke dag anders'.
Reacties