Leerkracht zijn is niet zomaar een beroep dat je uitoefent. Dat doe je vanuit een gevoel, vanuit een passie, vanuit liefde voor kinderen. Je wilt iets voor kinderen betekenen, de leraar zijn die er toe doet. Dat begint met een open houding, achter het gedrag van een kind kunnen kijken en ook de zelfreflectie durven aangaan over o.a. je eigen leerkracht-handelen.
Stilteplekken
Maar hoe zorg je ervoor dat je ieder kind op dieper niveau ziet en geeft wat nodig is? In volle klassen waar gedrag steeds vaker voor uitdagingen zorgt, lijkt dit een onmogelijkheid. En hoe maak je de theorieën concreet op de werkvloer? Hier zijn meerdere aspecten voor nodig. Dat begint bij een positieve en onderzoekende houding van de leerkracht, die nieuwsgierig een kind tegemoet treedt. Daarnaast is een stilteplek in de vorm van bijvoorbeeld een Stiltehuisje, van groot belang. Op deze stilteplek kunnen kinderen even afstand nemen van alle prikkels van vaak overvolle en lawaaierige klassen, emoties doorleven en ruimte nemen voor lichamelijke ongemakken om vervolgens te ervaren dat als ze tot zichzelf mogen komen, ze zich daarna weer beter voelen. Ze komen weer terug in hun Window of Tolerance, hun neutrale modus, van waaruit optimale ontwikkeling mogelijk is.
(...)
Lees het volledige artikel uit PrimaOnderwijs nr. 1 'Ode aan de leraar' online:
Reacties