Margreet van der Laan zit niet stil en leert haar hele leven lang. Ze inspireert haar team door vertrouwen te geven. Per toeval op de pabo terechtgekomen, werkt ze alweer bijna 25 jaar met veel plezier in het primair onderwijs. Basisschool It Tredde Sté is sinds drie jaar haar thuishaven. Het motto van de school: Mei inoar oer eigen paad te plak, oftewel: Met elkaar, over je eigen paadje, terechtkomen op de plek waar je hoort.
Openbare basisschool It Tredde Sté in het Friese Jirnsum, gevestigd in een relatief nieuw gebouw, telt in totaal 64 leerlingen. Het team bestaat uit negen leerkrachten verdeeld over vier combinatiegroepen. In 2019 start Margreet als directeur op It Tredde Sté, wat de derde plek betekent. Ze vertaalt het naar de derde plek waar je opgroeit: als eerste plek je eigen huis, als tweede je familie en als derde je school. Zo vertrouwd als thuis voelt deze plek ook voor Margreet zelf, wanneer ze hier drie jaar geleden binnen komt lopen. ‘Het voelde als een warm bad’, glundert ze. Samen met een relatief nieuw team zet ze haar schouders eronder en dat werpt al snel zijn vruchten af. Na een half jaar resulteert het harde werken in een nieuwe structuur binnen de school, waarbij gewerkt wordt met werkgroepen. Haar eigen motto: Je moet het met elkaar doen.
Kwaliteitskaarten
‘Ik houd niet van een normjaartaak, maar voor sommige mensen is die heel fijn.’ Margreet en haar team beginnen met kijken welke taken echt van belang zijn, welke dragen bij aan goed onderwijs en welke kunnen eraf. Ze kiezen voor het werken met kwaliteitskaarten, waarin ze een schifting maken. Ze bepalen samen welke onderwerpen voor hen de belangrijkste zullen zijn voor de komende vier jaar. Uiteindelijk blijven vier hoofdonderdelen over: analyse, aanbod, afstemming en pedagogisch klimaat. Deze pijlers worden vervolgens verdeeld in subonderwerpen.
De volgende stap is aan de teamleden individueel. Ieder zet onder een onderwerp zijn naam. Je kiest wat jou aanspreekt. Margreet legt uit: ‘Het maakt niet uit of je ergens expert in bent of nieuw, als een onderwerp je aanspreekt, ben je welkom in de werkgroep!’ Ze is ervan overtuigd dat je als directeur beter talenten kunt versterken, dan taken opleggen. Zo bracht zij het aantal teamvergaderingen terug, om haar teamleden de ruimte te geven bezig te zijn in die werkgroepen. Deze manier van werken heeft inmiddels tot mooie ontwikkelingen geleid binnen It Tredde Sté, zoals een nieuw rapport en het werken met een portfolio, weet Margreet trots te vertellen.
Hier moet ik zijn!
Margreet wil na de middelbare school graag archeologie studeren en kiest voor een studie kunstgeschiedenis met als kopstudie archeologie. Ze haalt echter haar propedeuse niet en moet snel voor iets anders kiezen. Haar keuze valt op de pabo en tijdens haar eerste stage, bij de kleuters, voelt ze het direct: hier moet ik zijn! Het onderwijs voelt goed voor haar.
Na wat invalwerk in Appingedam, solliciteert ze door het hele land. ‘Het maakte me eigenlijk niet uit waar ik terechtkwam. Als je ergens binnenloopt, moet het goed voelen. Dat is voor mij het allerbelangrijkste!’ Margreet kiest voor een school in Huizen, waar ze van 1998 tot 2010 voor bovenbouwgroepen staat, adjunct-directeur wordt en teamleider. Daar komt ze erachter dat ze zelf graag aan het roer wil staan. Ze verhuist naar Harlingen en kiest voor wat invalwerk, wetende dat er een directeursfunctie vrijkomt op een school in St Jacobiparochie, die ze ambieert. Ze krijgt de baan en negen jaar lang werkt ze met veel plezier op deze basisschool.
Verbindende factor
Margreet is ervan overtuigd, dat het gezond is voor een directeur om iedere vijf jaar van school te wisselen. Waarom vijf jaar? ‘Het is een schoolplanperiode plus een jaar. Na deze periode moet je jezelf de vraag stellen: ben ik nog de verbindende factor in dit team of ben ik weggezakt in ik-wil-gewoon-dat-dit-gebeurt? Na vijf jaar heb je gewerkt aan doelen, die toen van belang waren. Daarna is het tijd voor vers bloed.’
Regelmatig reflecteren is een must: ‘Ben ik nog de juiste persoon op deze plek? Kan ik nog bieden wat mijn team nodig heeft? Kan ik nog bieden wat de kinderen nodig hebben?’ Hoe graag je ook horizontaal leiding zou willen geven, soms moet er gewoon gebeuren wat jij zegt. ‘De leerkrachten doen ertoe, maar een directeur moet er staan voor zijn mensen’, vertelt Margreet daadkrachtig.
‘’Het management van je klas moet in orde zijn, daarna mag je andere dingen gaan doen’’
Vernieuwingen
Margreet pleit: ‘Het management van je klas moet in orde zijn, daarna mag je andere dingen gaan doen.’ De meeste vernieuwingen komen vanuit het team. Experimenteren mag altijd, als je werkt vanuit de waaromvraag. Zelf rondde Margreet net de Master Learning and Innovation af. En ze is nog niet klaar met leren. ‘Op het ogenblik ben ik bezig met het verdiepen van ouderbetrokkenheid. Samen met Peter de Vries, expert ouderbetrokkenheid, ga ik in januari hiermee aan de slag. Ook ouders worden hierin betrokken.’ Zoals het voor de leerlingen op haar school geldt, geldt zeker ook voor Margreet zelf dat ze samen met haar team, over haar eigen paadje, terechtgekomen is waar ze hoort.
Dit artikel is verschenen in PrimaOnderwijs nr.3 'Een leven lang leren'.