I have a dream - Column Esther van der Knaap

Het waren zware tijden voor Amerika, de dag dat Martin Luther King zijn beroemde I have a dream speech hield. 28 Augustus 1963: rassenhaat, ongelijkheid tussen man en vrouw en segregatie waren aan de orde van de dag. En daar was die ene man die opstond, en hardop durfde te verkondigen dat hij droomde van de dag dat alle mensen gelijk zouden zijn. Gelijke kansen voor iedereen. Bevrijding.

75 jaar vrijheid

Dit jaar vieren we in Nederland 75 jaar bevrijding. Bevrijding van de Duitse bezetters. Maar zijn we wel echt bevrijd? Zijn bij ons alle mensen gelijk? Heeft iedereen gelijke kansen? Is segregatie uitgebannen? Wanneer we kijken naar de staat van ons onderwijs, durf ik te zeggen: Nee, er is nog steeds sprake van segregatie, ongelijkheid. Sterker nog, de kansenongelijkheid voor kinderen in de grote steden van ons land wordt alleen maar groter, en die nare olievlek zal zich binnen afzienbare tijd over ons hele land uitspreiden. Door het oplopende lerarentekort heeft ons onderwijs aan kwaliteit ingeboet. Kinderen waarvan de ouders een lekkere cent verdienen hebben de ruimte en financiële middelen om bijles te krijgen. Ze kunnen hun kinderen naar een ‘betere school’ brengen of laten gaan, dan ouders met minder middelen. En zo neemt de segregatie en de kansenongelijkheid alleen maar toe. Ben je geboren in een armer gezin, of heb je een migratie-achtergrond: jammer joh, dan zijn je kansen al verkeken nog voordat je wist dat je kansen had. Gelijke kansen: ammehoela!

De koning in ons

Hoe dan wel? Mijn schoonvader zei altijd ‘Niet lullen, maar poetsen’, oftewel actie in de taxi!

We hebben allemaal een King in ons: sta op tegen onrechtvaardigheid, blijf je hard maken voor kwalitatief goed onderwijs, blijf rammelen aan de deuren van de Haagse kamertjes totdat ze open gaan, zodat er daadwerkelijk en structureel geïnvesteerd wordt in ons onderwijs. Zodat de dag komt, dat ook binnen het onderwijs alle kinderen bevrijd mogen zijn.

Esther
onderwijswereld-po.nl