'Ik heb mijn uitleg nog maar nauwelijks afgerond als ik zie dat Thijs zijn boek alweer dicht slaat. Thijs krijgt zijn werk in compacte vorm aangeboden en volgt niet alle instructies. Veel te makkelijk voor hem en de herhalingen heeft hij niet nodig.
Ik ren daarom naar mijn kast met uitdagende materialen en pak een denkspel voor hem. Thijs kijkt me verwachtingsvol aan en gaat enthousiast aan de slag met het denkspel ‘Colour catch’ dat ik hem geef. Na een paar minuten komt hij aan mijn bureau. “Juf, dit is niet zo moeilijk hoor, ik ben al bij kaart 6.”
Ik leg aan hem uit dat er een opbouw in het spel zit. En dat het dus klopt dat de eerste kaarten makkelijker zijn dan de kaarten verderop in het boekje. Ook geef ik aan dat het van belang is dat hij alle kaarten maakt, zodat hij alle denkstappen leert maken die nodig zijn om de moeilijkste kaarten van het spel straks op te kunnen lossen. Nu Thijs weet waarom hij de eerste kaarten moet maken, gaat hij gemotiveerd weer verder met zijn taak. Als ik na 10 minuten bij hem ga kijken, zie ik het puntje van zijn tong uit z’n mond steken en moet hij zich echt inzetten om de kaarten op te kunnen lossen.
Gelukkig is Thijs een zelfstandige hoogbegaafde leerling. Hij vraagt om hulp als hij vastloopt, maar is daarnaast ook in staat om zelf goed door te zetten en dingen aan te pakken. Want ga er maar aan staan. Een groep van 25 leerlingen (als de groep niet groter is), lesgeven op 3 niveaus, maar ook aandacht hebben voor de individuele leerlingen die niet binnen de drie niveaus vallen. Er wordt op het moment nogal wat gevraagd van de leerkrachten die voor de klas staan. En allemaal proberen we er het beste van te maken. Parelen de zweetdruppeltjes op het einde van de dag op ons voorhoofd en vragen we ons af of we alle leerlingen voldoende aandacht hebben gegeven.
Logisch dus, dat we die hoogbegaafde leerlingen voornamelijk mee laten doen met de bovenstroom in de groep. Ze passen zich wel aan. En ze zijn toch slim genoeg om het straks te redden?! Maar daar gaat het bij mij nou net kriebelen. Want voor Mia met haar IQ van 80 (een afwijking van 20 IQ-punten t.o.v. het gemiddelde) trekken we alles overhoop om haar zo goed mogelijk te begeleiden. Ze krijgt externe hulp, in de klas een eigen leerlijn en dagelijks meerdere keren verlengde instructie. Maar Thijs met een IQ van 138 (een afwijking van 38 IQ-punten t.o.v. het gemiddelde) moet maar gewoon meedoen met de bovenstroom. Heeft hij niet net zoveel recht op de hulp die Mia krijgt om alles eruit te halen wat erin zit? Om zijn volledige potentieel te kunnen ontwikkelen en om zijn talenten verder te ontplooien?
En daarom ren ik ook morgen weer naar mijn kast met uitdagende materialen. Zoek ik, of zoeken we samen, iets uit waar Thijs mee aan de slag kan. Want ook Thijs heeft het recht om nieuwe dingen te leren en zich te ontwikkelen.
Mijn doel in de klas? Dat iedere leerling, dus Mia, maar ook Thijs, iedere dag iets nieuws leert.'
Link naar smartgames: https://www.smartgames.eu/nl
Eventueel zijn ze, na registratie, ook online te spelen: https://www.smartgameslive.com/nl/games/starter
----
Mijn naam is Marleen Kil-Punt, ik heb ruim twaalf jaar ervaring met het lesgeven in reguliere groepen. Daarnaast heb ik, als ECHA-specialist, ook verschillende verrijkingsgroepen opgezet en gedraaid. De afgelopen maanden ben ik, in samenwerking met mijn collega Sofie van de Waart, druk geweest met de opzet van Explora, parttime hoogbegaafdenonderwijs in Raamsdonksveer.
Reacties